Kailan nagkakaroon ng pagsulong ang isang kaluluwa mula sa kababaan?
Nagkakaroon ng tinatawag na pagsulong ang isang kaluluwa kapag pagsisisi ang isang nilalang. Hindi pa nagkakaroon ng pagsulong kung hindi makahingi ng tawad sa pinagkautangan o pinagkasalahan dala ng kataasan (pride).
At kung hindi siya nagkaroon ng pagkakataong humingi ng tawad sa kapwa ay inihihingi ng tawad ang sarili sa isang Amang makapangyarihan. At dahil sa pananampalataya niyang ang Ama ay makatarungan at punong-puno ng pag-ibig, ang kapatawaran ang kanyang makakamit, at dito naiisip niyang kung ang Diyos ay nagpapatawad, ako pa na tao ay hindi makapagpatawad.
Sa pangyayaring ito, nakakalimutan ng tao ang kasalanan ng kapwa tao at ang sariling kasalanan ang kanyang nakikita. At nang dahil dito, siya ay kikilos at gagalaw at gagawa nang naayon sa naabot ng kanyang kaunawaan.
Sa positibo, siya ay hihingi ng tawad at tatanggapin nang maluwag sa kalooban ang sakit na kanyang tinatanggap. Masakit man tanggapin nguni’t nababawasan dahil sa pag-amin sa sarili ng mga pagkukulang at kalikuan, ang isang nilalang ay nagiging mabuti sapagka’t tinitiis nang walang pagtutol ang mga pagbabayad ng kautangan at sa bahaging ito, masasabing nagkaroon na ng pagsulong ang isang kaluluwa mula sa kababaan.
Nagkakaroon ng tinatawag na pagsulong ang isang kaluluwa kapag pagsisisi ang isang nilalang. Hindi pa nagkakaroon ng pagsulong kung hindi makahingi ng tawad sa pinagkautangan o pinagkasalahan dala ng kataasan (pride).
At kung hindi siya nagkaroon ng pagkakataong humingi ng tawad sa kapwa ay inihihingi ng tawad ang sarili sa isang Amang makapangyarihan. At dahil sa pananampalataya niyang ang Ama ay makatarungan at punong-puno ng pag-ibig, ang kapatawaran ang kanyang makakamit, at dito naiisip niyang kung ang Diyos ay nagpapatawad, ako pa na tao ay hindi makapagpatawad.
Sa pangyayaring ito, nakakalimutan ng tao ang kasalanan ng kapwa tao at ang sariling kasalanan ang kanyang nakikita. At nang dahil dito, siya ay kikilos at gagalaw at gagawa nang naayon sa naabot ng kanyang kaunawaan.
Sa positibo, siya ay hihingi ng tawad at tatanggapin nang maluwag sa kalooban ang sakit na kanyang tinatanggap. Masakit man tanggapin nguni’t nababawasan dahil sa pag-amin sa sarili ng mga pagkukulang at kalikuan, ang isang nilalang ay nagiging mabuti sapagka’t tinitiis nang walang pagtutol ang mga pagbabayad ng kautangan at sa bahaging ito, masasabing nagkaroon na ng pagsulong ang isang kaluluwa mula sa kababaan.
2011-02-021
No comments:
Post a Comment