Ating isaalang-alang ang espiritu tungkol sa punto ng kanyang pakikipag-unyon sa katawan laman. Ang espiritu ay ang prinsipal na nilikha, sapagka’t ito ay may pag-iisip at walang kamatayan, at ang katawang laman na siyang bumabalot, ay isang damit, isang materya, na huhubarin ng espiritu kapag ito ay lumisan na, at isa pa bukod sa ito ay balot na materyal , ang espiritu ay may ikalawa na dito ay bumabalot, isang semi-materyal, at kung saan ito sumasama sa espiritu sa oras ng kamatayan ng katawang laman, ang espiritu humihiwalay sa katawang-laman, ngunit pinapanatili ang semi-materyal na balot, na kung saan bibigyan namin ang pangalan na peri-espiritu.
Ito ay semi-materyal na balot, na animo ay hugis tao, para sa mga espiritu,ay binubuo ng isang mala-hanging (gas) pluwido, na bagaman hindi nakikita sa kanyang pangkaraniwang kalagayan ay mayroon ng ilan sa mga katangian ng materya. Samakatuwid ang Espiritu ay hindi isang matematikal na punto, hindi isang abstraksyon, kung hindi ay isang tunay nilikhang may buhay, limitado at nakapalibot, at ang kulang lamang ang mga katangian na ito ay maaaring makita at kalinawan upang ipakita ang kanyang pagkakahawig sa mga tao.
Kung ganoon nga, di umano, bakit hindi ito maka akto sa materya? Dahil ba sa katangian nitong pluwido? Subali’t ito ay hindi kabilang sa mga pinaka bihirang pluwidong, ang mga na tinatawag naming "di makita o maisip," tulad ng kuryente, halimbawa, kung saan matatagpuan ng tao sa kanyang pinakamakapangyarihang mga motor?
Hindi kaya ang hindi maisip na liwanag ay gumawa ng isang kemikal na pagkilos sa isang materyang may pag-iisip?
Hindi namin maunawaan ang mga tiyak na kalikasan ng peri-espiritu, subali’t kung ito ay nabuo sa pamamagitan ng mga materyang elektrikal, o ng iba pang materya na may kapinuhan, bakit hindi ito dapat na magkaroon ng katulad na mga katangian ng pagkilos tulad ng elektisidad, kapag sa samasailalim ng direksyon ng isang kalooban?
Halaw mula sa “The Mediums Book”, Allan Kardec
2011-01-017
No comments:
Post a Comment